"Kim okur ki seni: kabuslarını özlemlerini acılarıın ihtiraslarını kim dinler? Sanat senin bencilliğin dostum senin küstahlığın sanat.. Senden başkası beğenir mi sanıyorsun baharın kollarında açılıp saçılmış çiçekleri; senden başkası hayran kalır mı semada kanat çırpan martılara? Dalgalar gönlüne çarpıyor seninrüzgar okşuyor ruhunu. Sen kabuslarını hayallerini feda ediyorsun kelimelere manaya kıyıyorsun. Zira ateş cehennemde terletmiyor kavuruyor. Ayrıca seni esir eden gözlerde senden başka yıldızları gören yok. Senden başkası da vefasız bir dilber uğruna vermiyor canını. Anlam yalnızca yaşayanlara açık dostum sadece hissedenlere. Sen ise zavallısın zavallı; kelimeler kadar dilsizsin."