İz ve Serçe

İzinsiz bir kuşum sevgilinin göğüne
bir serçe kadar bile değil dolar boşluğum
çoktan yola çıkmış güzlerimle
acıtıyor bunu bilmek evet
bu yüzden geceye başlanır yara diye
Kederim! Sen öyle arkamdan gel
gülüşümden sonra kana boya dudaklarımı
soğuyan yıldız olur gözlerim
yüzümün gülen yanı bilinir
bilmezler karanlık yağmurlar yağar boyna
ezgin çiçekler sulanır
Tam da geçerken aşkın en ışıklı caddesini
bu körlük neyin nesi
inanmışken bir de vitrinlerin doğru söylediğine
dönüp bakıyorum ardımda
hiçbir gölge...