O zamandan beri hep
açık bırakırım ışıkları ama
karanlıkta daha iyi görür insan
asıl acınacak olanın hâlâ
güzelliğe inanmak olduğunu beynim 17 yıldır
bu derme çatma ışığın altında yalan söylerken
büyük ve affedilmez bir aptallıktır
inanmaya devam etmek.
İsterseniz bakirelerin çocuk doğurduğuna ya da
ölülerin dirilebileceğine inanabilirsiniz.
Ama ipin ucunda sallanırken
bir adamın erekte olabileceğini
kendi gözlerimle gördükten sonra
hâlâ güzelliğe inanmak
suç işlemekten daha beter
daha dehşet vericidir.
Bakıyorum da sadece 12 dakikadır yazıyorum
ama daha şimdiden
mastürbasyondan daha mahrem
konulara girmişim.
Şiir çok kötü bir alışkanlık değil mi?