Sona'yı tanıdığımda lise birinci sınıf öğrencisiydi.
Uzun örgülü saçları vardı. Ela gözlerini kocaman açar merakla dersi dinlerdi.
Edebiyat öğretmeni olmak istiyordu. Okullar açılınca bu çalışkan öğrencimi sınıfta göremedim.
Araştırdım eğitimini yarım bırakmak zorunda kaldığını öğrendim.
Yıllar sonra ayrılmamacasına yollarımız yeniden kesişti.
Yazıyordu. Yüreğinin içtenliği ile yarım kalan hayalini gerçekleştirmek için durmadan yazıyor damlalardan çağlayanlar oluşturuyordu.
Azmini küçük sevinçlerini kaybetmeyen Sona'ya diyorum ki iyi ki öğrencim olmuşun iyi ki seni tanımışım. Hayat okulunu ilmek ilmek dokuyan paylaştıkça mutlu olan Sona yaz yazabildiğince...
İyi ki varsın Çiçek Kız!
- Hatice Köksoy Akçam Emekli Edebiyat Öğretmeni