"Tanrı  herkese  bir  görev  verdi."
Dedi ki; ''Ben sana yaşam verdim. Mutluluğu da git kendin al."
Koray bu düşüncelerle gezinirken kalbine doğan cümleyi  bir bebek gibi kundakladı; ne sıkı ne de gevşek.
"Mutlu olmanın birçok yolu var'' dedi kendi kendine. "O yolda doğru büyü ki eşit dağılsın dalların. Eğilmen gereken yerde eğil meyvelerini de paylaş."

Islak Düşler'in kahramanı Dağgül bedenine küs bir kadındır.  Hayatı boyunca bir ambulansın içinde duyduğu  aldehit kokusuna sarılır can bulduğunu düşünür yarım kalmışlıklara rağmen .
Amadio'nun "Ağlayan Çocuk"  tablosunu özgüvenli bir kadına dönüştürür Koray.  Dağgül'ün travmalarına aldehit  kokulu  boyalar enjekte eder. Feromonların gücünü hissettirir; arzunun şehvetin de...
İnsan psikolojisinin derinine inerek yaşamsal sorulara yanıt arıyor Islak Düşler.
Detaylı  ve yaşamın her penceresinden bakmayı başararak...