Hapishaneler uzun zamandan beri pek çok yazar şair için bir "okul" olagelmiştir. Pek çok kişi yazı çiziye hapiste başlamıştır. Hapisteki yazar oranının sokaktakinden her zaman fazla olduğu bir ülkede belki de şaşırtıcı değil bu. Öte yandan hapishanede yazmanın apayrı güçlükleri engelleri var. Aytekin Yılmaz'ın derlediği Hapiste Yazmak "içeriden" bir bakışla hapiste yazmanın çeşitli yönleri üzerinde yoğunlaşıyor.

Her ne olursa olsun hapiste direnmenin tek hatta belki de en güzel yolu yazmak.
Yazarak ayaktayım diyebilirim. İtaat etmiyorum diye dayak yediğim bir gün mizah yüklü bir öykü yazarak baktım hayata. Yazmak hele ki hapiste yazmak umudun adı
Var olduğumun çığlığı.

"Uzun süre hapis kalmak zordur. İrade gerektirir. Direnç gerektirir. Tahammül gücü sabır gerektirir. Hayallerine asla sırt çevirmemeyi gerektirir. Moral gerektirir. Duvarların ötesine taşacak bir bilincin ve yüreğin sahibi olmayı gerektirir. Bunun için de okumayı yazmayı gerektirir."



"Hapishane gerçeğin farklı bir düzlemi. Hapiste yazmak içeriği ve niteliği ne olursa olsun bir tercüme çabasıdır bence. İçerideki insanı hayata çevirme gerçeğin iki ayrı düzlemini birbirine çevirme... Her 'çeviri'de olduğu gibi iki dili de iyi bilmek gerekir."