Bu şehri terk etmek için fazla güzel bir günöyle değil mi? Neşeli bir kış sabahı... Gidiyorum ya ardımdan dalga geçer gibi bir halivar insafsızın. Her zamanki gibi ayaklarımı sürüyerek çıktım evden. Kapıyı son kez çekip geçen üç geceyi ardımdabırakmadan evvel iki kez tekrar girip baktım içeriye.Belki bir şey unutmuşumdur bahanesiyle... Bu ev bu sokak bu köprü bu meydan bu şehir beni nasıl serseme çeviriyor bir bilsen. Elle tutulur gözle görülür bir sarhoşluk hali tatlı bir baş dönmesi. Dün geceden beridirgeri dönme fikri beni yiyip bitiriyor. Yine alt dudağımı sallandırıp söyleniyorum içten içe. Hatta bazen keşke hiç tanışmasaydık dediğim bile oluyor. Hiç sokulmasaydım yanına hiç çekmeseydim misler gibi kokusunu içime.Ya da hiç saklambaç oynamasaydık saklıgizli köşelerinde. O zaman böylesine yırtılır mıydı içim? Sanmıyorum.