'Canfeda'' Can'ın şahsında kimsesiz çocukları anlatan bir roman bu.Sokakta gördüğümüzde en fazla küçücük bir acıma duygusu uyandıranbazen o duyguyu bile hissetmeye üşendiğimiz kaybedenlere adanmış bir metin.Tamer Gökçelkendini medeniyet diye tanıtan günümüz insanlık topluluğunun kimsesiz bir çocuk için nasıl vahşi bir ormana dönüşeceğini anlatıyor bize.İnsanoğlunun ne kadar duyarsız ne kadar bencilne kadar vahşi olabileceğini gösteriyor.Hem yalın bir dille hem de iç burkan bir gerçeklikle...Kitabı bitirdiğinizde türümüz üzerine yeniden düşünme gereğini hissediyorsunuz.
                                                                                              AHMET ÜMİT
Gökyüzünde yıldızlar parıl parıl parlıyordu.Yurttaki çocuklardan birinden duymuştu bir keresinde.
Ölen insanlar gökyüzündeki yıldızlara gidermiş.Demişti çocuk.Can duraksayıp yitirdiklerini düşündü bir an. Acaba annesibabası ve Yeşim ablası bu binlerce yıldızdan hangisindeydi ?
Gökyüzünün engin sonsuzluğuna bakarkenayın hemen yanında kendisine gülümseyen anne ve babasının silueti belirdi bir anda.Ve anlık bir zaman diliminde de yok oldular gecenin karanlığında.
Yediği tokatlardan şişmiş kırmızı yanaklarınabir damla gözyaşı süzüldü Can'ın gözlerinden.Gözlerini yıldızlardan indiripışıkları denize yansıyan karşı kıyılardaki binalara baktı.Acaba kardeşiyeryüzü yıldızları gibi parıldayan bu evlerden birinde olabilir miydi ?