Bir zamanlar vardı... Kırsal yörelerimizin burçak tarlalarında "gelin olunması", koruluklarında "buluşulması", köylerimizin, mahallelerimizin "ne sefalı" çeşme başlarında sohbetlerin yapıldığı, sırların paylaşıldığı; kasabalarımızda, kentlerimizde bilmecelerin sorulduğu, mısırların patlatıldığı kış gecelerinde, ayrı bir odada toplanan gençlerin göz göze geldikleri, cümbür cemaat aile ziyaretlerinde, önce cumbadan cumbaya, sonra pencereden pencereye kesici -mahcup bakışmaların, mektup "teatilelerinin" hiç eksik olmadığı ortamlardan, Türk kadınları ve Türk erkekleri, artık çoğunlukla, bir yandan en lüks apartmanlar ve en derme çatma" gecekondu"larla, öbür yandan tüm o modern beton yığınlarının içindeki hücrelerde, ama insanoğlunun yaradılışından, mağaralardan bu yana, dünyanın sürmesini sağlayan en temel özellikten, AŞK'tan! Ödün vermeksizin, sürdürüyorlar serüvenlerini -ya siz?