Mahir Küçük edebiyatımızın en unutulmaz roman kahramanlarından biri olacak!

Annemi öldüreceğim gün sabah yedide uyandım. 

Uzaktan bir inşaatın belli belirsiz sesleri duyuluyordu. İçimde hiçbir zaman yeni bir güne başlamanın heyecanını duymamış ben ben Mahir ben yarısı yanık yüzüne insanların yolda dönüp dönüp baktığı kısacık kapkara kolları kısacık kapkara bacakları ufacık kafası çirkin yamuk yumuk dişleri olan ben Mahir Küçük annemi öldüreceğim sabah da sabahın bir yerinden düşmüş gibi uyandım. Bu bir roman olsaydı "Annemi öldüreceğim gün sabah yedide uyandım" diye başlardı ve tıpkı sizin şu an yaptığınız gibi sabırla o satırları okuyan insanlar dışında hiç kimse dünyada hiçbir işe yaramayan bu Mahir'in bu kafası kıçı kırık iki üç şiir yazmaktan başka hiçbir şeye çalışmayan bu kimsenin âşık olmadığı bu köpeklerin bile havlamadığı hayatında hiç öpüşmemiş bu sigara almaya bile parası çıkışmayan Mahir Küçük'ün annesini neden öldürdüğünü bilemezdi.