Nehir geceyi çok severdi. Gece karanlıktı
 ama yıldızlar ve ay ışığı çok güzeldi. Ama en güzeli
uyumadan önce okuduğu hikâyelerdi. Mesela...
Karanlıktan korkan ayıcık Kozmos'un hikâyesi...
Nehir Kozmos'un hikâyesini her okuduğunda
 ona "Karanlıktan korkacak bir şey yok Ayıcık Kozmos!" diye seslenir
ama sesini bir türlü duyuramazdı. Taa ki...
Kozmos kitabın içinden Nehir'in karşısına çıkana kadar!