Her şeyi bitti sanmışlardı; ancak geçmiş çok daha acımasız bir şekilde geri dönüyordu..

"Soğuk... Çok  soğuk...
Morgdan içeri girdiklerinde morg görevlisiyle ölülerin konulduğu dolaplar karşıladı onları.  Morg görevlisi beş dolaptan dördüncü sıradakine yanaştı. "Hazırsanız çıkarıyorum." dedi.

Derin bir nefes aldı. "Hazırım."

Görevli dolabı açtı sedyeyi çekerek çıkardı. O da sedyeye yaklaşmıştı. Gözlerini üstü tamamen beyaz örtüyle kapatılmış cesedin üstünde gezdirdi. Onun doğduğu ilk gün geldi aklına annesinin kucağındayken onu kokladığı ilk an... 

"Hazırsanız örtüyü açıyorum." dedi morg görevlisi. Sesi duyunca görevliye baktı ve gözleriyle onay verdi. Görevli elini örtüye attı yavaşça cesedin üstünden çekti. Cesedin yüzü göründü korkuyla baktı ve gözyaşlarına hâkim olamadı..."