Suad'ın ayrılığın yetmiyormuş gibi iki taraf arasında söz taşıyanlar bana; 'Ey Ebû Sülmâ'nın oğlu! Sen artık kendini ölmüş bil.' dediler.

Kendilerine güvenip de başvurduğum her dost ise bana; 'Seni oyalayıp teselli edemem başının çaresine bak.' dedi.

Ben de 'Çekilin yolumdan.' dedim. Rahman'ın takdir ettiği her şey elbette olacaktır.
İnsanoğlunun mes'ud hayatı ne kadar uzun olursan olsun mutlaka bir gün bir tabutta taşınacaktır.

Resûlullahın beni öldüreceğini haber aldım.

Resûlullahın yanında bağışlanmak en çok umulan şeydir.

Özür beyân ederek Allah Elçisinin yanına geldim.

Resûlullahın katında özür daima kabule şayandır.

Merhamet ve teenni ile muâmele et bana!

İçinde birçok nasihat ve hükümler bulunan Kur'an hediyesini sana ihsan eden Allah hidâyetini arttırsın!

Rakiplerimin dedikodusuyla beni muâheze etme!

Hakkımda bir çok dedikodular yapılmışsa da ben pek o kadar suçlu değilimdir.

Ben şimdi öyle bir makamda bulunuyorum ki burada gördüğüm ve işittiğim şeyleri bir fil görüp işitseydi muhakkak titrerdi.

Burada beni mutlak Allah'ın izniyle Peygamberin affına nâil olmak kurtarabilir.

Ben Yüce Peygambere karşı hiçbir itirazda bulunmadan sağ elimi onun adâletli eline uzatıyorum.

Şimdi söz onun sözüdür

Şüphe yok ki Resûlullah doğru yolu gösteren bir nur kötülükleri yok etmek için Allah'ın sıyrılmış keskin ve yalın kılıçlarından bir kılıçtır...