Tutuklama tedbiri, devletlerin egemenlik yetkisinden kaynaklanan ve yargı organları tarafından uygulanabilen, kişi özgürlüğü ve güvenliği hakkına en ağır müdahaleyi teşkil eden koruma tedbiridir. Türk Ceza Muhakemesi sisteminde, tutuklama tedbirine ilişkin azami süreler Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 102. maddesinde hükme bağlanmıştır. Söz konusu azami süreler, kanun koyucu tarafından ceza muhakemesi sürecinin tamamına yönelik düzenlenmiş olmasına rağmen, Yargıtay ve Anayasa Mahkemesi tarafından verilen kararlar, bu sürelerin uygulanması konusunda öğretide çeşitli tartışmalara sebebiyet vermiştir.