Sedat Aydemir ile dostluğumuz kırk yıla yaklaştı. O, hep şairdi. Elinizdeki bu kitap, o kadar gecikti ki, yuvasından çıkmayı bekleyen baykuş gibi karanlıktan aydınlığa bir söz demeti olarak çıkıyor artık okurun karşısına. Onun şiirlerinde öne çıkan iki şey; özlem ve umut. Ne özlemekten vazgeçiyor, ne umut etmekten. Özlemini de, umudunu da ilmek ilmek işliyor dizelerinde. Halk olmanın tarihten ve güncelden gelen haklılığını bir bilinç ögesi olarak yükseltiyor şiirlerinde. Yalın ama duyarlı, kırgın ama dirençli, hassas ama inatçı bir tavrı var Aydemir'in. Sokağın diline de yakın, nabzına da. Sorular çoğaltmayı seviyor, çoğu sorusunun yanıtını da kendi veriyor üstelik. İsyancı bir romantik izlenimi sunuyor. Vazgeçmemeyi alfabe bellediği bir şiirsel söylemle aşka koşuyor. Sicili kabarık şiirler kaleme alması bu yüzden. Dizelerin arasından yanık bir karanfil kokusu...

Yakın tarihimizin ortak belleğinden ve imgeliğinden bolca yararlanan şair, zaman ile mekân arasına sıkışmış insanlığın trajedisinden kendi payına düşeni söküp çıkarıp bir direniş çağrısı örgütlemeye çabalıyor sanat emeğiyle. Sabrın ve umudun kesiştiği bir coğrafyanın renkleriyle, sesleriyle, insani yanıyla buluşturmak istiyor okurunu. Söyleyecek daha çok sözü olduğunu hissettiren bir yanı var özünün. Özet sayılmayacak bir yaşam muhasebesi gibi de okunabilir bu şiirler, dosta da, düşmana da kendini bildiren samimi ifadeler olarak da. Nasıl okumayı yeğlerseniz yeğleyin, bedeli fazlasıyla ödenmiş bir hayatın izdüşümünü bulacaksınız.
Bizi bunca beklettiği için fazlasıyla gecikmiş bir armağandır Kuş Yağmuru.
Okuyanı, anlayanı bol olsun...

ALTAY ÖMER ERDOĞAN