Şunca yaşamın içinde ölüm için ölen için gözyaşı döktüğümü anımsamıyorum. Bir evin en önemli kişisi en yakınım ölünce de duygum değişmemiştir. Yaşamın içinde olupta ölü için gözyaşı dökenlere çok üzüldüğümü söyleyebilirim. Susmuş bir ev canlılığını ve yaşam kavgasını duraksatmış bir ortam için elbette üzülürüm. Ve üzüntümün ağır yanı burasıdır. Ölümümde eşim çocuklarım en yakınlarım bile tek bir damla gözyaşı dökmesin istiyorum. Benim için caddeleri dolaşsınlar bir gazete alsınlar bir kitap karıştırsınlar kalabalık bir sinemaya gitsinler bir konferans bir konser dinlesinler. Ölüm hiç önemli değil yaşam var dağ gibi yaşam var gökyüzü deniz...

ÜMİT KAFTANCIOĞLU