Aşk işte! Tek kelime ile aşk!
Aşka dair ne varsa, ne söylenmişse, üç günlük ya da üç bin yıllık...
Yıldırım aşkı da; alışkanlıkla edinilmiş aşk da... Hepsi, bütün bir ömre bedel mutluluk. Hepsi, bir nefeslik olsa da! Ateş!
Mecnun, ağzından alevler püskürünceye kadar içini yakmadı mı aşkla?

"Akli melekelerini yitirmiş, çünkü kara sevda yaşıyor"
demez mi bazen doktor?
Ya da işte sıradan bir hemşire: "Fazilet, erdem, ailem, sosyal çevrem...
Ben başkayım! Aşk sadece mantığı arka plana atan bir hastalıktır, kaptırmamak lazım kalbimizi" dese de; sonunu düşündürmez, plan kurdurmaz, sadece acıtır, kanatır, onulmaz yaralar açar derinden...