Bir baba okşadı başını kızının, güvenle bıraktı yatğında uyusun diye...
Bir baba büyüttü kızını, bırakıverdi dünyaya yaşasın diye...
Bir oğul, anne-babasını salıverdi toprağa, dönüverdi insanlık enkazı arasına...
Sonra bu oğul ve kız enkazlar arasında gözkırptılar birbirlerine...
Yürek kavşağında onları buluşturan acının mührüydü...
Acı demek kalbin tam zamanı demekti....

Oğul, Perperok'du.... Kız, Ferda..."