Seni bana çok görüyor birileri.Yeryüzündeki ağızıma acııstırapgözyaşı kan ve bomba koyanlar seni buna dahil etmiyorlar.ne zaman başbaşa kalacak olsam seninle; birileri oturduğumuz toprağı ateşe veriyor.Toprak yanıyor ağaçlar gözyaşı döküyorseni alıp götürüyorlar benden.
Beni yine yalnızlığıma terkediyorlar.Sensizliğin cenderesinden geçtiğim anıların her biri bir asra bedelkenyine etraf sensizlik kokuyor ey mutluluk..