Cem ile Rania'nın düğünlerin de tüm Adavay şenlenirdi.

Gençkızlar bahçelerden çiçek toplar demet demet götürür verirlerdi Rania'ya. Sokak araların da çocuklar elele tutuşur şakırlardı:
"Ay doğdu ve da tepelerinden".

Gece yıldızlar daha bir parlar ay bir türlü ayrılmazdı gökyüzünden...
Hayır onların evlendikleri günü görmeye dayanamazdı.