"Beni dinlemekten pek hoşlanmadığınızı düşünüyorum. O bazı sözlerini tutmasa kendi bildiğini okuyarak gelse gitse bile yine de onun öyküsü sayılır bu. Onun adına konuşurken aynı içtenliğe sahip olmam beklenemez. Dışarıdan bakan biri olarak daha ciddi ve hesaplı görüneceğimi ayrıca kimi zaman hataya düşerek onu elimde olmadan yargılayacağımı biliyorum. Böyle bir sakıncaya rağmen görevi gene de onun ricası üzerine devralmalıyım... Parkta oturduğumuzda biraz da utanarak önce buna benzer tuhaf bir şeyden bahsetti. Artık geriye dönmeyeceğini hiç tanımadığı insanlara karşı nerdeyse restini çektiğini anlatacaklarının da artık hiçbir değeri kalmadığını söyledikten sonra belki de benim bu konuda bir şeyler yapabileceğimi (onu biraz tanıdığım içinmiş) durumu kendi yöntemlerimle izah edebileceğimi ekledi. Ne demeye çalıştığını ilk başta anlamamıştım. Birisinin adına başkasından özür dilemek veya sevilen birisine o başka kişşinin adına ilan'ı aşk etmek gibi garip bir isteği andırıyordu."

Metin Fidan'ın öyküleri ilk kez okurlarıyla buluşuyor