Türkler, tarihin çok eski dönemlerinde Orta Asya topraklarında yaşamışlardır. İlk yurtları Orta Asya yaylasıdır. Türklerin, ilk yurtları, doğuda Kingan dağlarından, batıda Hazar Denizi ve İtil ırmağına; kuzeyde Sibirya ovalarından, güneyde Karanlık ve Hindikuş dağlarına kadar uzanan çok geniş topraklardır.
Orta Asya yaylası, doğudan batıya geniş bozkırlar olarak uzanır. Kuzey ve güney bölgeleri renkli topraklarla kaplıdır. Hazar Denizi ile Aral ve Balkaş göllerinin kuzey kesimleri boyunca uzanan verimli topraklar Kingan dağlarına kadar sürer. Orta Asya topraklarında yaşayan Türkler, coğrafî çevrenin değişmesi, sosyal hayatın ağırlaşması üzerine, bulundukları toprakları bırakarak, başka ülkelere göç etmek zorunda kalmışlardır. Yeni yaşama alanları bulmak amacıyla Türkler, güneye, batıya, doğuya ve kuzeye göç ederek, dünyanın birçok yerine yayılmışlardır.
Türklerin ilk yayılmalarının ne zaman başladığı kesin olarak bilinmemektedir. Ama, ilk büyük yayılmanın M. Ö. I. bin başlarında olduğu sanılmaktadır. Bazı Türkler anayurttan göç etmemişlerdir. Seyhun, Ceyhun, İli, İrtiş, Tarım ve Çu bölgelerinde yaşamışlardır. Bu topraklarda zamanla birçok büyük devlet kurmuşlar, kültür ve uygarlık alanında önemli gelişmeler göstermişlerdir.