Acılardan Arta Kalan

Dostlarım gitti hayatımdan
Oldular hepsi birer yalan
Bir tek sensin
Acılardan arta kalan
Güneş yüzü görmedim
Hayatım duman
Bir yürek özlemi ki
İçimde yanan
Bir amaçsız beden
Birde sensin
Acılardan arta kalan
Yuvamız olmuş enkaz
Sen altında kalan
Ben "imdat" diye bağıran
Sesine yanan
Bu feyradımızı duyup
Parmak ısıran
Dostlarımız gitti de
Bir tek sensizn
Acılardan arta kalan.
Hayatım tusunami
Sen sağlam liman
Şiddetinden bedenim
Kıyıya vuran
Umutlarım battı da
Bir tek sensizn
Acılardan arta kalan.

Halil Durmuş
Besteci Türkücü ve Şair