Yaşlı erkeğin çok zorlu bir sevinin kıskacından kurtulmaya çalıştığı belki yüz kez ihanet ettiği yalnızlığına kendini bağışlatıp yeniden yalnızlığına sığınmaya uğraştığı bunalımlı bir zamanında karşısına çıkmıştı bu kız. Birkez daha ihanet etmemeye söz vererek son ihanetini de son kez bağışlaması için yalnızlığına yalvardığı günlerdeydi. Yalnızlığını bu kaçıncı aldatmasıydı bu kaçıncı söz verişi ve kaçma bağışlanmasıydı... Yaşlı adamın yalnızlığı analar gibiydi. Analar nice suçlu olurlarsa olsunlar çocuklarını nasıl bağışlarlarsa yalnızlığı da yaşlı adamı kendisine her ihanetinden sonra bağışlayıp bağrına basmıştı. Yaşlı adam -yaşından da utanmadan- kendi yalnızlığının dizlerine kapanıp "Bikez daha seni kandırırsam..." "Birkez daha seni aldatırsam..." "Birkez daha sana ihanet edersem..." diye ağlayarak yeminler etmeye hazırlanıyordu kiiii... bu kız karşısına birden çıkıvermişti.

"Akbenekli Alsarım" adlı öyküden