Atilla Keskin bu romanında iki DOST'un öyküsünü anlatmaktadır.

Ayhan ve Kayhan12 Mart 12 Eylül darbelerinin zulmünü birlikte göğüsleyen iki dosttur. Sevgiyi acıyı sosyalist ütopyalarını düşmanlıkları bile paylaşmışlardır.

Sözcüğün tam anlamıyla dostturlar; uzun yıllara dayanan sağlam sapasağlam sevgi sarmaşığıyla pekiştirilmiş bir dostluktur onlarınki.

Ne faşist baskılar ne örgütlerin katı kuralları yanlışlıkları perçinleşmiş derin bir hümanizma üstüne kurulu bu dostluğu yıkamamıştır.

Ayhan aynaya baktığında Kayhan'ı Kayhan da Ayhan'ı görmektedir hep.
Yarı otobiyografik olan bu romanda Kayhan'la Ayhan giderek tekleşmekte aynileşmektedirler.

Romanda yakın Türkiye tarihinin hataları sevaplarıyla devrimci bir örgütün panoroması çizilmektedir. Bu tarihi yaşıyan iki devrimcinin acıları sevinçleri dramları harman edilmektedir.

Bir yanıyla da roman bir dönemin eleştiri ve özeleştirisinin insan ilişkileri temelinde ortaya konulmasıdır.