Andrey Gromıko Sovyetler Birliği'nin en uzun süre görev yapan Dışişleri Bakanı. Bizzat kendisinin Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreterliği'ne önerdiği Mihayil Garbaçov tarafından bu görevden alınıp sembolik değer taşıyan Yüksek Sovyet Prezidyumu Başkanlığı'na getirildikten bir süre sonra emekliliğini istedi. 1989'daki ölümü onu yaşamı boyunca uluslararası alanda temsil ettiği ve uğruna nice zorlu diplomatik hesaplaşmadan başarıyla çıktığı ülkesinin yıkımını görmekten kurtardı.

Emekliliğinde kaleme aldığı Anılarım geride bıraktığımız yüzyılın kritik evrelerine ilişkin önemli ipuçları sunuyor. İkinci Dünya Savaşı Soğuk Savaş ve Detant (yumuşama) dönemlerinde SSCB'nin başta ABD olmak üzere diğer ülkelerle ilişkisine birinci elden tanıklık eden Gromıko Stalin ve diğer Sovyet liderleri hakkındaki değerlendirmelerinin yanı sıra aralarında Türkiye'nin de olduğu birçok ülkeye ilişkin gözlemlerini de aktarıyor.

Onlarca yıl boyunca diplomasi masasında güçlü sezgilerini harekete geçirerek batılı ülke temsilcilerine zor anlar yaşatan bu deneyimli politikacının nasıl olup da Garbaçov konusunda yanıldığı sorusunun yanıtını arayanlar için de oldukça anlamlı bir kitap.