Ben benim için kimim? Neyim? Benim için ben olmak ne demek?

Bu sorular yakın zamana kadar hep psikolojinin dışında kaldı.

Wittengenstein'nın söylemsel psikolojideki etkileri sembolik süreçlerin özellikle de dilin incelenebilirliğini yeniden gündeme taşıdı.

Psikolojinin bu yeni gündemi bize insanın yeniden kavramlaştırılmasında yeni ufuklar vadetmektedir.

Bu yeni ufuk öznel dünyasını Türkçede yaşayan bireyin geçirdiği dönüşümleri anlamak üzere batıdan nasıl farklı bir insan resmettiğine ışık tutabilir mi?