Elmalı'nın Canları adlı bu araştırmada, XVI-XVIII.
yüzyıllar arasında Elmalı'da yaşayan Halvetiyye okuluna mensup sûfî şairler incelenmektedir. Bu eserde, "kültür çekirdeği" olarak nitelendirilen aşk, ahlak, gönül ve irfân ehli Vâhib Ümmî gibi bir şairin, XVI. asırdan beri süregelen etkisi ele alınmıştır. Elmalı gibi Anadolu'nun kültür merkezlerine uzak bir beldesini, büyük bir kültür havzasına dönüştüren Vâhib Ümmî Hazretleri, yetiştirdiği Eroğlu Nûrî, Sinân-ı Ümmî gibi mutasavvıf şairlerle, Türk kültür hayatına önemli katkılarda bulunmuştur.
Elmalı'nın Canları, tarihte "Abdülvahhâblılar" diye anılan silsilenin edebî ürünlerini de bir araya getirdiği için bir yönüyle antoloji kabul edilebilir.
Bu etüd, hiç şüphesiz, edebiyat ve tasavvuf tarihçilerine, kültür tarihi araştırmacılarına önemli katkılarda bulunmaktadır.