Üretimle felsefenin birbirleriyle uyuşmaz kavramlar oldukları kasıtlı savı kimi çevreler tarafından o kadar sıklıkla kullanıldı ki neredeyse yapan edenler bile buna inanacak hale geldiler. Toplumun sömürücü kar peşinde koşan ahlaksız suçlamalarına maruz kalan işadamları bu süreç içerisinde yalnız bırakıldılar. Refah yaratmaktan istihdam sağlamaktan kâr etmekten gurur duyup haykırmak yerine sessizliğe mahkûm edildiler. Sahip oldukları her şeyi paylaşmaları gerektiğine inandırıldılar. İyilik fedakârlık hayırseverlik adına hareket ettiklerini iddia eden kalabalıklar tarafından ahlâksızlıkla suçlandılar. Bir yandan üretmeye devam ederken diğer yandan da kendilerine yapılan tüm haksızlıklara karalamalara boyun eğdiler. Neden? Çünkü onları onların yaptıklarını ve ahlâklarını tanımlayan bir düşünce sistemi yoktu. İşadamlarının bir felsefesi yoktu.

Bu kitap işadamları için bir kapı aralıyor. Üretmek artık bir utanç olmamalı aksine yapmanın ve etmenin ahlâki tatminini üretenler gururla sahiplenmeliler.

"Fikirler dünya üzerindeki en müthiş ve en kritik tatbiki güçtür." Ayn Rand.