...Bu çok acılı günlerinde çocuklarının ne kadar çok arkadaşı vardı ve hepsi de övgü dolu konuşmalar yapmışlardı. Keşke bu kalabalığı kendi kasabalıları ve köylüleri de görselerdi. Cenazede binlerce insanın olması onları çok mutlu ediyordu. Hayatlarında böyle kalabalık cenaze töreni görmemişlerdi. Ne yazık ki otobüs hareket edip de içinde sadece kendileri kalınca düşünmeye başladılar kızları niçin ölmüştü? Bundan sonra onsuz ne yapacaklardı? Böyle yalnız başlarına bir gün bile yaşamak zordu onlar için. Neydi o kadar insanın devrim devrim diye bağırışı? Neydi bu devrim dedikleri şey?