Susmaktan öte dilsizliğe salt bir tüketiciliğe yönelen belki de artık olmayan bir okura da sorulacak sorular var. O ne kertede hakkını veriyor yazınla şiirle bir ilişkinin? Etkileşimden uzak durup (canla başla da olsa) yalnızca izliyor mu yoksa? Yoksa gitgide yalnızca izlemeye dahası gözlerini kapamaya dilsizliğe mi yargılanıyor yargılıyor kendini?