Hayatının son demlerini yaşamakta olan Dresden'li ressam Brandes geri dönüp hatırlıyor: iki dünya savaşında yaşadıklarını sürgünü Alma ve Erika'yla aşklarını Nazi rejiminin "yozlaşmış sanat" üzerinde kurduğu baskıyı... Ama özellikle de Nazilerin önderlerinden Hermann Göring'in sanat danışmanının çok değer verdiği bir tabloyu elde etmek için ona şantaj yapmak amacıyla atölyesine yaptığı ziyareti anımsıyor: kendi tablolarından biri değil Gö­ring'in en sevdiği Alman ressam Yaşlı Cranach'ın bir eseri.
Katalan yazar Eduard Márquez üslubunun tüm özelliklerini taşıyan bu yoğun ve lirik anlatısında insan belleğinin sınırlarını sorguluyor ve insanın hayatına anlam kazandıran direnç noktalarını arıyor. 2005 Octavi Pellissa ödülünü kazandığı romanında yazar ressam Brandes'in kişiliğinde aslında Fransız ressam Georges Braque'ın yaşadığı bir şantaj olayını anlatırken olayların akışı içinde Nazilerin gerçekleştirdiği inanılmaz sanat eserleri soygununu da gözler önüne seriyor.