Biri Hıristiyanı diğeri Müslümanı istemiyor; farklılık aslında ikisini de rahatsız ediyordu. Oysa bu çalışma ne biri ne diğeriydi. Birinin diğerine baskın olmasını ve baskınlıkla övünmeyi isteyen bir çalışma hiç değildi.
Aksine; farklı ellerin birbirine uzanabileceğini farklı yüreklerin birbirini sevdayla kucaklayabileceğini üstelik bunu bütün imkansızlıklarına rağmen yapabildiğini göstermekti amaç.
Birbirimizin renklerini silmeye çalışmamızın karşımızdakini yok saymamızın bizi körelttiğini vatanımızı çoraklaştırıp ilkelleştirdiğini söylüyordu. Renklerin tadının çıkarılmasını ellerin birleşmesini yüreklerin bulutlarda uçuşmasını istemekten başka bir anlamı yoktu.
Yüzyıllarca bu topraklarda yaşanan renkliliğe huzurlu bir gülümsemeyle vurgu yapmak gerekiyordu çünkü.