İran'da süregelen modernleşmeyle birlikte birçok Türk lehçe ve ağızlarının yok olup gittiğine tanık olmaktayız. Farsça İran|ın tek resmî dili olduğu için artmakta olan eğitim ve haberleşme Farslaşmayı da beraberinde getirmektedir. Dolayısı ile gelecekte Türk kültürünün sözlü ve yazılı ürünlerinin yitme tehlikesi ile karşı karşıyayız. Bugün İran|da konuşulan Türkmence Azerice ve Kaşgarcanın hayatta kalma şansı bize ümit verse de bunu Horasan Türkçesi ve Güney Oğuzcanın büyük bir bölümü için söylemek güçtür. Aynı şekilde Halaçça da 21. yüzyılın ilk yarısında tamamen ortadan kalkma tehlikesi ile karşı karşıyadır. Bu yüzden son zamanlarda yapılan dil ve folklor derlemeleri bizim için bilimsel açıdan büyük önem taşımaktadır.
Horasan|da konuşulan Türk lehçelerinin araştırılmasının üzerinden çok uzun bir zaman geçmesine rağmen bu alandaki çalışmalar çok kısıtlıdır. Şimdiye değin yapılan çalışmalar olumlu bîr gelişme sayılsa da eksiklikler hâlâ giderilmeyi beklemektedir.

Horasan Türkçesinden Türkiye Türkçesine çevrilen bu derlemelerin Türkologlar ile folklorcular yanısıra daha geniş bir kitleye hitap edeceğine inanmaktayız.