Aydedenin güzel yüzünü göstermediği, yıldızların ise hiç parlamadığı çok karanlık bir yaz gecesiydi. Vakit gece yarısıydı. Cırcır böceklerinin sesinden başka hiçbir şey duyulmuyordu. Bu sırada duvarın üstünde bir kara kedi, başını öne eğmiş, taşları koklaya koklaya salınarak yürüyordu..