Allah-u Ekber, Allah-u Ekber Günde yirmi canın can verdiği günler. Tabutların kimi Türk bayrağına sarılıyor, kimi orak-çekiçli bayrağa. Taze kanların, unutulmuş canların üstüne kar yağıyor.
İşte bir tabut daha eller üzerinde gidiyor. Tabutu saran ayyıldızlı bayrağa lapa lapa kar yağıyor.
O, ne ilkti ne de son oldu. Tabut, dalgalanan insan selinin önünde ve başlar üzerinde salınarak, sallanarak ilerlemeye devam ediyor. Sağ yumruklar havayı delercesine inip-kalkmaya devam ediyor. Haykırışlar tek yumruk olup yayılıyor, yankılanıyor ve göğe yükseliyor. Allah-u Ekber, Allah-u Ekber!