İnsan kendi benliği üzerinde düşünme ve incelemesini detaylı ve derinden dış dünyadaki tefekkürünü kısa ve özetleyici şekilde yapabilirse çokluk ve farklılıklar dünyasında birliği bütünlüğü ve iç huzuru daha kolay yakalayabilir. Eğer kişi tam tersini yaparsa yani kendi dışındaki varlık ve hadiseler üzerinde detaylı inceleme araştırma ve tefekkür yaparken kendi iç dünyasında kısa yüzeysel şabloncu bir inceleme ve düşünme gerçekleştirirse kendisini kuşatan çokluk ve çoğulcu farklılıklar fikir ve düşüncesini merkezden uzaklaştırıp dağıtır. Zihninde evhamlar kuruntular ihtimaller çoğalır. İnsan başarılarından yola çıkarak hayalinde kendine aşırı derecede değer vermeye başlar. Egosu şişer enaniyeti kalınlaşır. Kendi varoluş gayesine karşı gafleti kuvvet bulur. Her şeyi tabii olağan ve sıradan görmeye başlar.
Bu kitap; bir yandan insanın kendisiyle kurduğu ilişkinin merkezindeki ego'nun nasıl bir şey olduğunu geleneğin ve modern bilimin kazanımları ışığında anlamaya çalışırken; diğer yandan dünyaya küsmeyen aksine onunla sağlıklı iletişim kurabilen "Müslüman şahsiyetin" nasıl kazanılabileceğine dair farkındalık oluşturmayı hedeflemektedir.