Sevgili Bahar,

Şimdi yanında oturuyorum. Sana söylemediklerimi okuyorsun ve ben zamanın durduğu bir yerde bekliyorum. Artık ellerinde tutuyorsun kırgınlığımı. Şimdi gözlerinde kıvranıyorum. Bir yandan da hırçın dalgalar gibi çarpıyorum sert kayalara. Artık ellerinde tutuyorsun utancımı da. Tam da şuan ruhunun derinliğine işlerken çırpınıyorum. Öte yandan da bilincimin eşiğinde didiniyorum. Hadi buruşturup at beni ve yargıla! Hadi ellerinle sardığın gönlümü alıp, göğsüne bastır ve ak içime, gözlerimden...

..."Bütünüyle 'An'lık bir durumdur ömrümüz"
Öncesini sorgularız, sonrasını düşleriz. İçinde bulunduğumuz An'ı yalnızca yaşarız. Daha önceki biçimimiz, yaşadığımız an üzerinde çok etkili olduğu için sonrasını da anlamak zor...