Toz duman içinde Türkiye. Karşılıklı "mevzileniş"ler var. Bu "mevziler" arasındaki çatışma daha önce benzerine rastlanmamış söylemlerle sürdürülüyor.
Etnik köken avcılığından yaşam tarzları sorgulamasına kadar her yöntem "mubah" kabul ediliyor. Bir yanda kendilerini ulusalcı olarak tanımlayan kimileri her yerde Türk karşıtlığı görüyor; öte yanda İslamcılar ciddi bir yaşam tarzı dayatmasını buldukları her fırsatta hayata geçirmeye çalışıyor.
Dinibütün bir vali "itikadımıza ters" diye tuvalette pisuarları yasaklıyor. Kayseri'de Hitler'in ruhu için bir din dersi öğretmeni öncülüğünde helva dağıtılıyor...
Mazhar Alanson Cem Yılmaz Ertuğrul Özkök Umre'ye gidiyorlar; "muhafazakâr eşcinselim" diyen Cemil İpekçi kadın olsaydı türban takabileceğinden söz ediyor; "liberal" yazar Gülay Göktürk "çocuğa fiziki zarar vermeyecekse" sübyancılığı tehlikeli görmüyor; Yalçın Küçük Mehmed Şevket Eygi "dil kardeşliği"nde buluşuyorlar.
Abdullah Öcalan Türkiye bölünecek diye korkuyor; "şeriatçılara karşı mücadele veren" Doğu Perinçek misyonerler yüzünden dinimiz elden gidecek sanıyor; Hrant Dink'in katili kahraman kabul ediliyor...
Aklını Yitiren Türkiye budur...