evreni konuşuyoruz, soluklanan bandoyu
biçimsiz bir at gibi iniyor sazlığa ay
"çok uzun sürdü bu yıl kış
yoruldu sözcüklerim" diyen sesin.

denizi sağına alıyor adam
görünmez gövdesini kaldırıyormuşçasına.
eski resimler, ayın kuyusunu boşaltan çıkrık
yarım kalmış şiirler
avluda kıvrılarak büyüyen ağacın uykusu.

gövdeni indiriyorum ellerime
ışığa asılı görüntün
hışırdayan göğü özleyen iki ihtiyar.