TREPLEV: Nina nefret ettim sizden lanetler yağdırdım; mektuplarınızı fotoğraflarınızı yırtıp attım. Ama her an bütün benliğimin size sonsuza kadar bağlı ol- duğunu biliyordum. Sizi sevmemek elimde değil Nina. ] Sizi kaybedeli yazdıklarımın yayınlanmaya başladığı i andan itibaren hayat dayanılmaz bir şey oldu benim i için... Sanki ansızın koparıldım gençliğimden ve bazen bu dünyada doksan yıldır yaşıyormuşum gibi geliyor I bana. Size sesleniyor ayaklarınızın altındaki toprağı I öpüyor; nereye baksam yüzünüzü ince gülüşünüzü görüyorum hayatımın en güzel yıllarını aydınlatan o tatlı gülüşünüzü...