Hep babamın demiryolculuğunu anlatmak için küçük bir kitap hazırlamak istemiştim. Başka mühendis çocuklarıyla paylaştığım bir husus babalarımızın bize inşaat sırasındaki özel yaşamlarını anlatmadıkları. İşlerine o denli dalmışlardı ki bu tür konuları ne yaşamaya ne de anlatmaya vakitleri olmuştu.

Ancak çocukluğumuzda yaşadıklarımızı ve annelerimizin anlattıklarını biliyorduk. Babamın en küçük çocuğu olarak anımsadıklarım oldukça az ama annem çok iyi belleği olan ve anılarını paylaşan anlatan bir insandı. Onun anlattıklarının yardımıyla birçok şeyi adeta yaşamış gibi olurdum. Bu anılar dışında elimde Ankara Zonguldak hattındaki çalışmalar sırasında çekilmiş günlük yaşam fotoğrafları yanısıra inşaatın aşamalarını gösteren pek çok fotoğraf var. Ama elimde Samsun Sivas hattı ile ilgili görsel malzeme hiç denilebilecek kadar azdı. Evimde bazı şeyleri yerleştirirken küçük bir broşür elime geçti. Bu doğduğum yer olan Zile'deki tren istasyonunun açılışı ile ilgili bir kitapçıktı. Samsun'dan başlayarak Zile'ye kadarki güzergahla ilgili bilgiler ve resimlerle dolu olan bu kitapçık yardımı ile bu kitabı gerçekleştirmem mümkün oldu.

Demiryolcuların o yıllarda hangi koşullarda çalıştıklarını anlatmak okuyucuya bugünün şartları ile demiryolunun önemini yitirmesinin ardındakileri bir kez daha düşündürmek istedim.