Bir gün bir ayçiçeği Güneş'in altında çok bunalmış. Hem bütün gün Güneş'e bakmak da neymiş? Eğer onlar için Güneş bu kadar önemli olsaymış isimleri ayçiçeği değil güneş çiçeği olurmuş. Bizim ayçiçeği kendisini bu düşüncelere bir hayli kaptırmış. Güneş'ten kaçar olmuş. Ama bir bakmış arkadaşları Güneş'in etkisiyle büyüyüp serpiliyorlarmış. Onların yanında nasıl da küçücük görünüyormuş... Acaba yeniden sağlıklı bir ayçiçeği olabilmek için çok mu geç kalmış?

Gözlüklü Ayçiçeği büyüklerin sözünü dinlemenin insana zarar getirmeyeceğini anlatan doğa dostu bir masal...