Her yazıyı bir türkü beklesin elbet. Samimi söyleyişler, yürekten yakarışlar, sevinçler, hüzünler eşlik etsin yazılanlara. Yarenlik etsin nağmelerimiz, kaleme gelenlere. Her yazıyı bir türkü beklediği gibi, bizim olan her bucağı; dağlarımızı, ovalarımızı, çaylarımızı, derelerimizi, bağlarımızı, bostanlarımızı da türküler beklesin. Bekliyorlar bittabi. Türkülerin ulaşmadığı kuytuluk mu var? Hiç şüphesiz, yok. Nefesimizin değdiği her yere, armonimiz de ulaşıyor zaten.