Krizler topyekûn değersizleşme momentleridir; hisseler yatırım araçları gayrimenkuller vs.nin çoğunluğu kriz süreçlerinde değer kaybeder. Ve adına "Kapitalizm" denilen bu devasa Gazino'da yatırımcılar spekülatörler simsarlar onmaz kumarbaz tutkularıyla rakipleri batırıp kendi kazançlarını maksimize edecek haydi olmadı kurtaracak hamlelerin peşinde koşarlar. Yani kapitalizmin aktörleri için büyük oynanan büyük kaybedilen ve büyük kazanılan bir kumarhanede geçirilen heyecanlı ve uzun bir gecedir kriz...

Ama ya berikiler... Kapitalizmle ona emeğini gövdesini yakıt etme dışında hiçbir ilişkisi olmayan "alttakiler"... Kriz onlar için kağıtların değil bizatihî özlerinin değersizleşmesidir. Emekleri kimlikleri kişilikleri bedenleri mekânları duyguları düşünceleri aşkları düşleri idealleri arzuları... kısacası hayatları sıfırlanıp paçavraya dönüşür...

Bu yazıların en önemli hedefi bir "çıkış yolu"nun olduğuna işaret etmek. Kapitalizmin krizinin ancak kapitalizmin aşılmasıyla alt edilebileceğini sömürülenler ezilenler dışlananlar için gerekli olanın ise yalnızca cesaret kararlılık ve birlik olduğunu göstermek... Artık "sürdürülemezleşmiş" bir hâle gelen sistemin hayatı yaşanmaz kıldığı sokaklarda alt edilebileceği çağrısını çıkarmak...