Klasik devir minarelerinin üstün tasarımındaki sır herhalde önce ölçü-oran bağlatısındaki ince duyarlılığın ana kütleye katılması sırasında herşeyin yerli yerine oturtulmasından kaynaklanan buluşlara dayanmaktadır. Bir başka husus minarenin yapı bünyesine bağlanma tarzı bu unsurun ana kütleyle olan ilişkisidir ki; bu durumda birden fazla minarenin plana girmesiyle daha karmaşık çözümlemelerle yeni sonuçlara gidilebilmiştir. Dr. Aygün Ülgen'in bu araştırmasındaki tespitlerle tek minareli uygulamalarda bile sorunun akıllıca çözümlendiğini daha karmaşık şemalarda minarelerin genel yapı kütlesine uygun olarak kompozisyonun içinden mevzun bir biçimde sıyrıldığını görüyoruz. Cami minaresinde klasik ölçü ve ahengi yakalama isteği genellikle neticesiz kalan günümüz uygulamaları düşünüldüğünde Klasik Osmanlı dönemi mimarlık sanatının ulaştığı seviyenin ne denli başarılı olduğu daha iyi anlaşılmaktadır.