Bilim etkinliği, sağlıklı iletişimi gerektirir. Sağlıklı iletişim, kendimizi anlatabilmeyi, karşımızda bize kendini anlatanı anlayabilmeyi şart koşar. Bundan dolayı bilim dili elden geldiğince, belirsizliği,  kaypaklığı önleyecek biçimde, matematiksel bir biçim içinde geliştirilir.
Hayatımız da, çağdaş dünya da giderek çarpık bir iletişim ağı içinde sürüyor. Kitle iletişim araçlarının, o karmaşık teknolojinin paramparça ettiği bir iletişim düzenimiz var. Elektronik gereçler haberleşmeyi kolaylaştırıyor görünüşte; iletiler, bir gözden diğer göze, bir kulaktan diğer kulağa ulaşıyor. Ama anlaşılıyor mu? İletinin ardında yatan anlam yakalanabiliyor mu? Sesimizi duyurabiliyor muyuz, sesimizin ardındaki düşüncelerimizi, akademideki duygularımızı? İletişim hastalıkları denen hastalıkların pek çoğumuz farkında değil belki.
Birbirimizi anlayamayınca yakalandığımız o gizli hastalıklar sonucu çektiğimiz acı, dünyayı cehennem haline getiriyor. Birbirini sömürmeye, kullanmaya çalışan iletişimsiz insanlar dolduruyor dünyayı. Bilim böyle bir dünyayı düzeltmek amacını taşımamalı mı?