Ölüm karşısındaki korkusunu, kaygısını, sık sık dile getirmiş olan Simone de Beauvoir, ölümcül hasta annesinin başında ölümü bambaşka bir gözle görmeğe başladığı, başkalarının ölümüne bir seyircinin uşçul davranışı içerisinde bakmaktan vazgeçtiği için bu kitabı yazdı. Bir can çekişme olayının anlatıldığ ıbu kitapta incelik, güzellik aranamazdı; gereğinden çok söylenmez, duyguluğa da gidilmezdi. Yazar, öz yazmak kaygısıyla, yer yer güç anlaşılacak kertede arınmış, yontulmuş bir deyişe ulaşıyor. Başka kitaplarında ' her şeyi söylemek, belirsiz noktalar bırakmak' düşüncesiyle sık sık sözü uzatmasına karşılık, burada 'doğruluğu' kısalık, sertlik niteliklerini taşıyan, iç burkucu bir deyişte arıyor.