Onları gördüğümüzde n asıl davranacağımızı bilemeyiz. Çünkü kimse bize zihinsel özürlüler hakkında bilgi vermemiştir. Ya merakımızı yenemeyip saatlerce gözlerimizi diker bakarız ya da bakışlarımızdan belki rahatsız olurlar diye onlar yokmuş gibi davranırız. Her iki davranışımızda altında gizli ve tatmin olmamış bir merak yatar. Kimdir bu çocuklar?... Onlara nasıl yardım edilir? Onlara yardım ederken kendimize yardım etmeyi nasıl öğreniriz?