Ovidius'un bu küçük yapıtı, adından da anlaşıldığı üzere, sevgiyi, sevgide başarılı olmayı, toplum kurallarını sarsmadan, karşılıklı ilişkiler içinde birbirleriyle bağdaşmayı öğütleyen, kendince birtakım ilkeler öneren bir kitapçıktır. Yapıtın konusu gibi dili, şiirin uyumu da sürükleyicidir, hangi dizesi okunsa bir insan sıcaklığı, yaşamak isteyen, sevmek için çırpınan, bu özlemlerin en derinini duyan bir yüreğin vuruşları duyulur, yeter ki onu insanlık bir gözle görme yeteneği bulunsun Ovidius, bu şiirinde okuyucuyla yalnız sevinin, aşkın ne olduğunu öğretmekle kalmıyor ondan hangi koşullar altında yararlanılabileceği de gösteriyor.